منطقه خاور میانه به دلیل قابلیت ها و توانمندی های ویژه در عرصه های مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، همواره و به خصوص در طی ده های اخیر اعتبار و نقش خود را به عنوان منطقه ای راهبردی در سیاست بین الملل حفظ کرده است. موقعیت و اهمیت ژئوپلتیکی، ژئو استراتژیکی و ژئو اکونومیکی این منطقه باعث شده که خاورمیانه همواره در پیش برد طرح های راهبردی غرب و به خصوص آمریکا جایگاه منحصر به فردی داشته باشد و قدرت های بزرگ همیشه منافع مهمی را برای خودشان در این منطقه از جهان متصور باشند . بروز تحولات سریع و غیر قابل انتظار در کشورهای اسلامی منطقه به ویژه کشورهایی همانند تونس، مصر، لیبی، یمن و ... بار دیگر این منطقه را به مکرز سیاست های بین المللی و کانون رقابت های ژئوپلتیکی بازیگران منظقه ای و فرا منطقه ای تبدیل کرد. در مورد زمینه ها و علل بروز این تحولات در طی چند ماه اخیر مطالب مختلفی بیان شده است . بر این اساس، برخی از کارشناسان به تاسی از نظریه های انقلاب علل بروز این تحولات را نارسایی های اقتصادی دانسته اند، برخی دیگر نا کارآمدی و عدم مشروعیت نظام های استبدادی را مهمترین علت این تحولات می دانند و گروهی دیگر بیداری اسلامی را عامل اصلی این تحولات می دانند . این پژوهش تلاش دارد با روش توصیفی و تحلیلی و به شیوه اسنادی به واکاوی تحولات اخیر در کشورهای منطقه خاورمیانه به خصوص عملکرد آل سعود در درگیری ها و سرکوب قیام های مردمی بحرین را مورد بررسی قرار دهد. کلید واژگان:( آل سعود- آل خلیفه- شیعه- سیاست خارجی-خاور میانه)