هدف پژوهش حاضر، پیش بینی ناگویی هیجانی و دشواری در تنظیم هیجان براساس سبک های دلبستگی در افراد دارای نشانه های اختلال شخصیت وابسته بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانشجویان دانشگاه تبریز بود. تعداد 630 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار های استفاده شده در پژوهش عبارتند از: پرسشنامه اختلال شخصیت وابسته (dpi-r)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (tas-20)، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (ders) و مقیاس سبک های دلبستگی بزرگسال (aai). برای انتخاب افراد دارای نشانه های اختلال شخصیت وابسته، یک انحراف معیار بالاتر از میانگین نمره کلی مقیاس dpi-r در نظر گرفته شد و براساس آن تعداد 120 نفر غربالگری شدند. تحلیل داده های پرسشنامه نیز با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام گرفت.