پرندگان به خصوص دارکوب ها، شاخص و نماینده ای از تنوع زیستی می باشند. پیش نیاز حفاظت از این گونه ها، مطالعه ویژگی های بوم شناختی و کنش های بین گونه ای از جمله اندازه گیری هم پوشانی منابع مورد استفاده است. در پژوهش حاضر افتراق مأوای بوم شناختی بین دو گونه دارکوب خال دار بزرگ و باغی در جنگل شصت کلاته مورد بررسی قرار گرفته است. عمده ترین اهداف انجام این پژوهش، بررسی عوامل مهم ایجاد افتراق مأوا بین دو گونه دارکوب خال دار بزرگ و باغی در دو فصل غیرتولیدمثلی و تولیدمثلی است. نتایج نشان داد که دو گونه دارکوب خال دار بزرگ و باغی برای تغذیه و لانه گزینی، درختان ممرز و بلوط قطور با ارتفاع بیش تر از 20 متر را ترجیح دادند. دارکوب خال دار بزرگ و باغی در استفاده از متغیر های ارتفاع تغذیه، آشیانه، درخت زنده و خشکه دار با هم تفاوت معنی داری داشتند. پهنای مأوا در دو گونه دارکوب خال دار بزرگ و باغی در دو فصل غیرتولیدمثلی و تولیدمثلی و متفاوت بود، به طوری که مقدار معیار لی واینز برای دارکوب خال دار بزرگ کم تر از دارکوب باغی بود. نتایج هم پوشانی بر اساس معیار پیانکا، بین دو گونه دارکوب خال دار بزرگ و باغی در دو فصل غیرتولیدمثلی و تولیدمثلی نشان داد که هم پوشانی این دو پرنده دارای سطح بالا است. بیش ترین مقدار هم پوشانی مربوط به قطر برابر سینه درخت زنده و خشکه دار و کم ترین مقدار هم پوشانی مربوط به متغیر ارتفاع خشکه دار بود. بنابراین، یکی از مهم ترین عوامل موثر در جدایی مأوا بین دو گونه دارکوب خال دار بزرگ و باغی ارتفاع خشکه دار است.