مقدمه: پدیده ناباروری علاوه بر قلمرو پزشکی، در قلمرو علوم رفتاری و اجتماعی نیز مورد بحث و بررسی است. هدف: این پژوهش با هدف مقایسه راهبردهای تنظیم هیجان، حساسیت اضطرابی و ذهن‏آگاهی در بین زنان نابارور و زنان بارورشده با لقاح مصنوعی و زنان بارور بهنجار انجام شد. روش: روش پژوهش در مطالعه حاضر از نوع علَی مقایسه‏ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه‏ی زنان شهر تهران و جمعیت موردنظر متشکل از کلیه زنان مراجعه‏کننده به بیمارستان بانوان آرش تهران می‏باشد. نمونه پژوهش، شامل120 نفر زن مراجعه‏کننده برای درمان (40 نفر زن نابارور، 40 نفر زن بارورشده با لقاح مصنوعی و 40 نفر هم زن بارور بهنجار) در دامنه سنی 20 تا 45 سال بود، که به روش نمونه‏گیری در دسترس انتخاب شد. برای جمع‏آوری داده‏ها از مقیاس نظم‏جویی شناختی هیجان (cerq-p)، مقیاس حساسیت اضطرابی (asi) و مقیاس ذهن‏آگاهی (ffmq) استفاده شد. یافته‏ها: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد که بین زنان نابارور، زنان بارورشده با لقاح مصنوعی و زنان بارور بهنجار در راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، حساسیت اضطرابی و ذهن‏آگاهی، در سطح معناداری (05/0)، تفاوت معناداری وجود دارد. در مجموع، زنان نابارور و بارورشده با لقاح مصنوعی در مقایسه با زنان بارور بهنجار نمرات بالاتری در راهبردهای هیجانی ناکارآمد (سرزنش خود و دیگران، نشخوار فکری و تلقی فاجعه‏آمیز) و حساسیت اضطرابی دارند و از ذهن‏آگاهی پایین‏تر (مشاهده، توصیف، عدم قضاوت و عدم واکنش کمتر) برخوردار بوده‏اند. نتیجه‏گیری: نتایج نشان می‏دهد اشکال در مدیریت صحیح هیجانات، پردازش و ارزیابی سوگیرانه محرک‏های محیطی و عدم وقوف به زمان حال، از جمله عوامل خطرپذیر برای ابتلای زنان نابارور و تحت درمان به اختلالات خلقی و اضطرابی است.