پژوهش حاضربه بررسی اثربخشی آموزش تعامل والد-کودک بر کاهش نشانگان اضطراب جدایی کودکان7-6 ساله در سال 93-94 پرداخته است. به این منظور با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای ازمیان کودکان 6-7 ساله مهد کودک های خصوصی شهرتهران ابتدا تعداد 24 کودک انتخاب و مادران آنها به عنوان نمونه پژوهش به شیوه تصادفی چند مرحله ای دو گروه مساوی 12 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند.روش پژوهش،آزمایشی (طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل ) بوده است . جلسات مداخله بر اساس برنامه ی آموزش تعامل والد-کودک (پینکاس و همکاران ،2005 ) شامل پنج جلسه ی هفتگی (هر جلسه 45 الی 60 دقیقه) برای آزمودنی های گروه آزمایش اجرا شد.نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخله ی مبتنی بر تعامل والد-کودک توانسته به کاهش شدت نشانگان اضطرابی درکودکان منجر شود .همچنین نتایج تحلیل کوواریانس در مرحله پیگیری پس از دو ماه نشان داد تاثیر این برنامه بر نشانگان اضطراب جدایی همواره وجود داشته است. نتایج این پژوهش نشان داد برنامه تعامل والد- کودک ، می تواند به کاهش نشانگان اضطراب جدایی در کودک منجر شود . کلید واژه ها: اختلال اضطراب جدایی، آموزش تعامل والد- کودک