تحولات سیاسی و اجتماعی و برنامه ریزی های سیاست فرهنگی ، نقش مهمی در ورود و تثبیت مدرنیسم در هنرهای تجسمی ایران و ایجاد جریان های هنری مدرن در دوره پهلوی دوم داشته است. رویکرد و نظریات منتقدین و نظریه پردازان هنر و نوشت و نقدهای آنان در مقوله ی هنر تجسمی مدرن، در کنار دخالت ها و اقدامات حکومتی ، بر سیر تحولات هنری و ساخت گفتمان هنر تجسمی مدرن دوره ی پهلوی دوم تأثیر فراوانی گذاشته است. منتقدین آثار هنری در این دوره، بیشتر از طیف روشنفکران بوده و پیشینه ای در حوزه ی فرهنگ و ادبیات و روزنامه نگاری سیاسی داشته اند و در بیشتر اوقات از تاریخچه هنرهای تجسمی مدرن و جریان های آن به صورت تخصصی بی اطلاع بوده- اند .