سکه های ساسانی مدارک گرانبهایی از تاریخ، فرهنگ، هنر و مذهب ایران باستان به شمار می روند و نقشی دوگانه در تاریخ هنر این دوره بازی کرده اند.از یک سو ابزاری برای تایید اسناد، تثبیت وقایع تاریخی و کمک به تاریخ گذاری ابنیه و آثار بوده اند و از سویی دیگر، آثار هنری به شمار می آیند. در این پژوهش بررسی و تحلیل سکه های دوره پایانی سلسله ساسانی با رویکرد آیکونوگرافی صورت گرفته است. اهمیت این سکه ها از آن رو می باشد که در واقع انعکاس و تاثیرگذاری رویدادهای اجتماعی آن روزگار ، برنقش مایه ها ، نوشته ها و کیفیت ضرب سکه ها، قابل بررسی است.نقش این سکه ها دارای مضامین اسطوره ای- مذهبی(زرتشتی) بوده و عناصر تصویری، کلیدی ترین نقش را در انتقال این مضامین به عهده داشته اند، به گونه ای که برخی نوشته ها به عنوان تاکیدی بر کارکرد نقوش به کار رفته اند.