در فرایندهای خم کاری، ورق بین ابزار و قالب دچار تغییر شکل پلاستیک شده و شکل نهایی موردنظر را به خود می گیرد. مهم ترین نقصی که در خم کاری ورق‏ها رخ می دهد تغییر زاویه خم پس از باربرداری است. این پدیده که بازگشت فنری نامیده می شود، ناشی از رفتار الاستیک ورق در مرحله باربرداری است. به منظور افزایش دقت ابعادی محصول باید متغیرهای خم کاری به شکلی انتخاب گردند که زاویه خم پس از بازگشت فنری به مقدار مورد نظر برسد. در سال های اخیر، به دلیل وجود بحران سوخت، صنایع مختلف به خصوص صنایع خودروسازی به منظور کاهش مصرف سوخت، گرایش به جایگزین کردن مواد سبک¬تر در محصولات خود پیداکرده اند. ورق‏های چندلایه به دلیل ویژگی هایی نظیر نسبت استحکام به وزن بالا، هزینه ساخت مناسب، شکل پذیری بالا، مقاومت شیمیایی مناسب، استحکام مکانیکی بالا ضمن حفظ انعطاف پذیری، میرایی صوت و ارتعاش و عایق حرارتی بودن مورد توجه صنایع قرار گرفته‏‏ اند. در این پژوهش رفتار بازگشت فنری ورق چندلایه با هسته کامپوزیتی با روش های تجربی و المان محدود بررسی شده است. نتایج این پژوهش نشان داد تحلیل المان محدود با خطای میانگین حدود 10% توان پیش‏بینی رفتار بازگشت‏ فنری ورق چندلایه با هسته کامپوزیتی را دارا است. همچنین افزایش ضخامت هسته از mm4/0 به mm 6/1 باعت 21% کاهش در زاویه بازگشت‏فنری و 40% افزایش نیروی شکل ‏دهی شد. علاوه‏ براین افزایش دمای فرایند تا c°150 منجر به 22% کاهش در زاویه بازگشت ‏فنری شد. تغییرات سرعت شکل‏دهی در محدوده سرعت‏های بررسی‏ شده اثر چندانی بر مقدار زاویه بازگشت ‏فنری نداشت.