در این پژوهش که بنای کار آن بر توصیف و تحلیل سروده ها ازلحاظ درون مایه و محتواست، به بررسی مفهوم عام صبر؛ به عنوان یکی از اساسی ترین و تأثیرگذارترین عناصر واقع? عاشورا، جلوه ها، مصادیق و تصاویر مرتبط با این موضوع ارزشمند در شعر عاشورایی فارسی پرداخته است. سرسلسل? کاروان عشق و ایثار، اباعبدالله الحسین (ع) و قهرمان بانوی پیام آور نهضت عاشورا، حضرت زینب کبری (س)، به عنوان تجلّی و نماد صبر در شعر عاشورایی فارسی می-درخشند. همچنین در آیین? عاشورا سیمای هفتادودو تن از صحابی ویاران پاک باز حضرت سیدالشهدا (ع) و قهرمانان صبور کربلا نظیر؛ سقای کرامت و ادب، حضرت ابوالفضل العبّاس (ع) و بزرگ مبلّغ عاشورا، امام سجاد (ع) و... را می توان یافت. کاربرد انواع مصادیق و تصاویر صبر در شعر عاشورایی دوره های مختلف شعر فارسی متفاوت است. به طورکلی مضمون صبر بر مصیبت و صبر بر شهادت، پربسامدترین و محوری ترین درون مای? مرتبط با صبر را در شعر عاشورایی رقم زده اند؛ که بیانگر اوج تجلّی عرفان قهرمانان کربلا در حماس? باشکوه عاشوراست. همچنین شاعران در پرداختن به مصادیق صبر عاشورایی هم از تصاویر کلی و هم از تصاویر جزئی بهره گرفته اند که البته کاربرد تصاویر کلی صبر در شعر عاشورایی، برای بهتر پروراندن مضمون صبر در ارتباط با مصادیق متنوع آن از بسامد بیشتری برخوردار است.