در این پژوهش از روش dft برای مطالعه مرحله پروتو دی آئوریشن کمپلکس های آلی فلزی از طلا استفاده شده است. در مرحله آخر افزایش نوکلئوفیلی به پیوند ?، با افزایش پروتون، طلا بازیابی می شود و محصول بدست می آید. در این تحقیق ما دو فاکتور مهم که کنترل کننده این واکنش هستند را مورد بررسی قرار دادیم. فاکتور اول ماهیت گروه آلکنیل در ترکیبات (alkenyl)pme3au- می باشد. ما یافتیم که تأثیر ماهیت گروه آلکنیل بر انرژی فعالسازی واکنش از طریق پیوند au–c انجام می گیرد. هر چه قدرت پیوند au–c بیشترباشد انرژی فعالسازی هم بیشتر می شود. این به نوبه خود با استفاده از قدرت ? پذیری و ? دهندگی استخلاف های روی گروه آلکنیل تعیین می شود. محاسبات تئوری ما تائید می کنند که برای مرحله پروتو دی آئوریشن ، در حضور گروه های ? دهنده سرعت واکنش افزایش می یابد. در مقابل وقتی گروه های ? پذیر بر روی آلکنیل استخلاف شوند حد واسط کمپلکس طلا به حدی پایدار می شود که قابل شناسایی و جداسازی است و مرحله پروتو دی آئوریشن به سختی انجام می شود. فاکتور دوم که کنترل کننده واکنش می باشد ماهیت لیگاندهای فسفینی است. مطالعات تئوری ما تأئید کننده آن است که لیگاندهای الکترون دهنده مانند pme3 و pph3 موجب تسریع واکنش می شوند. مکانیسم پروتو دی آئوریشن بعضی دیگر از ترکیبات آلی فلزی مانند gold – allyl و gold – alkyl نیز مورد بررسی قرار گرفته اند که نتایج مطلوبی بدست آمده است. یافته های این تحقیق می تواند برای طراحی سیستم های موثر در واکنش های ترکیبات آلی فلزی مورد استفاده قرار گیرد.