هدف این تحقیق، بررسی اثر سطوح بالای فیتاز در جیره حاوی کنجاله کانولا و فسفر قابل دسترس پایین بر عملکرد جوجه های گوشتی از سن 22 تا 42 روزگی بود. این مطالعه با استفاده از 252 قطعه جوجه گوشتی نر رأس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی در 9 تیمار و 4 تکرار و 12 قطعه پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد، فسفر( قابل دسترس 42/0 درصد) تیمارهای 2 تا 5 با میزان فسفر قابل دسترس 24/0 درصد ( حذف دو سوم دی کلسیم فسفات)، و به ترتیب با صفر، 1000، 2000 و 4000 واحد آنزیم فیتاز؛ تیمارهای 6 تا 9 با میزان فسفر قابل دسترس 14/0 درصد (حذف کامل دی کلسیم فسفات) و به ترتیب با صفر، 1000، 2000 و 4000 واحد آنزیم فیتاز بودند. خوراک مصرفی، افزایش وزن و ضریب تبدیل در طی دوره آزمایش اندازه گیری گردید. در روزهای 33 و 42 روزگی، از دو قطعه پرنده در هر تکرار جهت تعیین غلظت کلسیم، فسفر و آلکالین فسفاتاز سرم خونگیری شد. در پایان دوره آزمایش (42 روزگی)، یک قطعه پرنده از هر تکرار جهت تفکیک لاشه و اندازه گیری خاکستر استخوان درشت نی کشتار شد. اثر تیمارهای مختلف بر مصرف خوراک معنی دار نبود (p>0.05). افزایش وزن بدن در تیمارهای 4، 5 و 9 تفاوت معنی داری با شاهد نداشت و ضریب تبدیل خوراک در تیمارهای 3، 4، 5 و 9 با تیمار شاهد یکسان بود. در بررسی اجزای لاشه، تنها سطح 14/0 درصد فسفر باعث کاهش معنی دار (p<0.05) وزن نسبی کبد در مقایسه با 24/0 درصد شد. خاکستر استخوان درشت نی در تیمار 6 کاهش معنی داری نسبت به شاهد نشان داد (p<0.05). فسفر خون در تیمارهای 3، 4، 5 و 9 تفاوت معنی داری در 32 و 42 روزگی با تیمار شاهد نداشت و برای کلسیم خون، کلیه تیمارهای حاوی 24/0 درصد فسفر قابل دسترس و تیمارهای 8 و 9 توانستند نتایج یکسانی را با شاهد در 32 روزگی ایجاد کنند و در 42 روزگی تفاوت ها معنی دار نشد(p>0.05) . در سن 32 روزگی تفاوت معنی داری بین تیمارها در آلکالین فسفاتاز خون مشاهده نشد (p>0.05) و در سن 42 روزگی تیمار شاهد کاهش معنی داری از لحاظ آلکالین فسفاتاز سرم در مقایسه با سایر تیمارها نشان داد (p<0.05). در کل نتایج آزمایش نشان داد که در جیره های بر پایه کنجاله کانولا، کاهش سطح فسفر قابل دسترس به 24/0 درصد با سطوح 2000 و 4000 و با کاهش سطح فسفر قابل دسترس به 14/0 درصد تنها با سطح 4000 واحد آنزیم فیتاز توانستند عملکرد یکسانی را با شاهد نشان دهند.