نیاز رو به گسترش زیر ساخت های شهری به طور مستقیم با دسترسی به خاک مناسب که بتوان بر روی آن ساخت و ساز نمود محدود می گردد. همزمان شرایط زیست محیطی نیز برای زندگی در مناطق شهری در حال تنزل است. این مسایل باعث گشته همواره تقاضا برای روش های جدید و سازگار با محیط زیست برای بهسازی و تقویت خاک درحال افزایش باشد. یکی از روش هایی که به تازگی با پیوند رشته های عمران، ژئوشیمی و میکروبیولوژی به وجود آمده و به دلیل سازگاری با محیط زیست و هزینه اجرایی پایین نسبت به سایر روش های بهسازی خاک، از توان بالقوه ای برخوردار است، رسوب میکروبی کربنات کلسیم (micp) نام دارد. این روش ابتکاری با الهام از طبیعت، به کمک گونه ای از باکتری های موجود در خاک، باعث ترسیب کربنات کلسیم در بین دانه های خاک و چسباندن این ذرات به هم می شود. این پژوهش با بررسی عملکرد فرآیند فوق الذکر با استفاده از باکتری sporosarcina pasteurii بر روی نمونه هایی با دانه بندی های مختلف صورت گرفت. در این تحقیق نمونه هایی با دو روش تزریق مختلف آماده شد و بر روی آنها آزمایش برش مستقیم انجام گرفت. همچنین نمونه هایی برای بررسی دوام نمونه ها در برابر آب شستگی آماده شد. نتایج حاصل از این آزمایشات نشان داد که تاثیر این روش بر روی خاک های ریزدانه بیشتر از خاک های درشت دانه می باشد. همچنین نتایج حاصل از آب شستگی نمونه ها نشان از دوام این نوع بهسازی در مقابل آب شستگی داشت به گونه ای که بعد از 5 سیکل آب شستگی حداکثر 8% از وزن نمونه ها از بین رفت.