زنان سرپرست خانوار از جمله گروه های آسیب پذیر اجتماع هستند که رسیدگی به وضعیت این افراد و توجه به مشکلات آنان علاوه بر حمایت دولت، نیازمند همکاری تمام دستگاه های مربوطه است. هدف از این پژوهش بررسی توانمند-سازی روان شناحتی زنان سرپرست خانوار از طریق کشت مشارکتی گیاهان دارویی است. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی و از نظر پارادایم کیفی و از جنبه هدف کاربردی است، که در آن روش نمونه گیری هدفمند بوده است. جامعه مورد مطالعه در این تحقیق شامل زنان سرپرست خانوار روستای حاجی آباد شهرستان جیرفت می باشد. روش تحقیق در این پژوهش اقدام پژوهی مشارکتی و تکنیک های ارزیابی مشارکتی روستایی می باشد. ابزار گرد آوری داده ها با استفاده از مشاهده مشارکتی، مصاحبه، ضبط صدا، یادداشت برداری روزانه، دوربین عکاسی و از طریق تکنیک گروه متمرکز متشکل از 7 زن سرپرست خانوار استفاده شد. در تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوا استفاده می شود. در این رویکرد تحقیقی، محقق و مخاطبین با مشارکت یکدیگر و به منظور بهبود وضعیت موجود، پس از برنامه ریزی، دست به اقدام عملی می زنند سپس اثرات این اقدام را مورد بررسی قرار داده و طی جلسات pra و با استفاده از نتایج حاصله میزان موفقیت برنامه را در دستیابی به اهداف تعیین شده می سنجند و در صورت لزوم فرایند اقدام پژوهی را از سر می گیرند. زنان از نظر ابعاد توانمند سازی روان شناختی (اعتماد به نفس، شایستگی، موثر بودن و معنی داری) تقویت شدند و در نهایت این کار علاوه بر توانمندی زنان سرپرست خانوار روستای حاجی آباد، باعث توانمند-سازی روان شناختی خود محقق نیز شد. پدید آوردن حرفه و شغل هایی مرتبط با زنان، حقوق کافی برای زنان سرپرست خانوار و کار مناسب با موقعیت شان، محول کردن اداره ی برخی از امور روستا به زنان سرپرست خانوار و ... از جمله اقداماتی است که باید برای زنان سرپرست خانوار فراهم گردد. پیشنهاد می شود برای توانمند سازی روان شناختی زنان سرپرست خانوار اقداماتی انجام گردد. تشکیل کلاس های آموزشی و مهارتی برای زنان سرپرست خانوار در جهت آشنایی بیش تر آن ها با مشاغل و حرفه های جدید و درآمد زا از طرف جهاد کشاورزی و دیگر سازمان های مربوطه، برگزاری کارگاه آموزشی توانمند سازی زنان برای به عمل رساندن استعداد های نهفته ی زنان از جمله این اقدامات هستند.