چکیده: در کشور ما ایران، اکثر جاده های برون شهری، دارای عمر زیاد نمی باشند و عدم توجه به ضوابط و استاندارها در آن ها دیده می شود. آمار بالای تصادف در این جاده ها مسئله را بحرانی تر کرده است. عامل جاده از دو جهت باید مد نظر قرار گیرد: ابتدا کیفیت سطح آن یا بعبارتی روسازی راه و دوم متناسب بودن طرح هندسی و ظرفیت و سرعت مجاز آن با ترافیکی که از آن عبور می کند. طی بررسی های انجام شده اکثر تحقیقات و بررسی ها بر روی اثرات طرح هندسی راه بر سرعت یا راحتی تردد وسایل نقلیه صورت گرفته است. ولی در مورد تاثیر خرابی های سطحی و ناهمواری سطح روسازی در راحتی تردد و یا سرعت وسایل نقلیه پژوهش و یا تحقیقی صورت نگرفته است. در این تحقیق به بررسی تاثیر شاخص های ناهمواری و خرابی های سطح روسازی در سرعت و راحتی تردد وسایل نقلیه عبوری در مسیرهای مشخص پرداخته شد. محور مورد مطالعه در این تحقیق محور اصلی خرم آباد – پل سفید بود. به منظور بررسی تاثیرات ناهمواری از نتایج بدست آمده از دستگاه تعیین ناهمواری سطح و محاسبه شاخص iri و برای بررسی تاثیرات خرابی های سطح روسازی از شاخص pci استفاده گردید. به منظور بررسی تاثیرات ناهمواری بر تغییرات سرعت و مدت زمان حرکت، سه قطعه مختلف از سطح روسازی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده از پژوهش حاکی از آن است که با افزایش شاخص iri و کاهش شاخص pci سرعت حرکت وسایل نقلیه کاهش و به تبع آن مدت زمان حرکت در طول محور افزایش می یابد. از دیگر نتایج تحقیق آن بود که میزان خرابی های سطح روسازی در مقایسه با میزان ناهمواری تاثیر بیشتری در تغییرات سرعت و مدت زمان حرکت داشت. کلمات کلیدی: خرابی های سطحی، ناهمواری روسازی، سرعت حرکت، مدت زمان حرکت