نام پژوهشگر: علی پوربهاالدینی
علی پوربهاالدینی امیر پازوکی
کارخانه تغلیظ مس فلز رنگین در 39 کیلومتری شهرستان شهربابک از توابع استان کرمان، جنب معدن مس میدوک واقع شده است. مشکل اصلی کارخانه حضور پیریت در فاز کنسانتره است. هدف از انجام این پروژه ارتقا و افزایش عیار کنسانتره مس با تمرکز بر روی فلوتاسیون پیریت است. در این راستا ابتدا از خوراک کارخانه نمونه گیری به عمل آمد. سپس آزمایش های xrd، xrf، مطالعات کانی شناسی، درجه آزادی و تجزیه سرندی برای شناخت ماهیت ماده معدنی موجود انجام گرفت. نتایج نشان داد که بیش از 50 درصد نمونه از کانی های سیلیکاته تشکیل شده است. در آزمایش تجزیه سرندی مشاهده شد که بیشترین عیار مس در محدوده های دانه بندی 180+ و 74+ وجود دارد. مطالعات میکروسکوپی نشان میدهد که بیش از 95 درصد از فاز کانی های کدر متعلق به پیریت و تنها کمتر از 5 درصد متعلق به کانی کالکوپیریت می باشد. با توجه به نتایج آزمایش ها و مطالعات صورت گرفته و نتایج آنالیز تجزیه سرندی پیش بینی شد که فلوتاسیون بایستی با دو مرحله خردایش و استفاده از کلکتور ترکیبی انجام شود. به نحویکه ابتدا خوراک ورودی برای مرحله رافر به d80 150 میکرون برسد، سپس برای مرحله کلینر خردایش مجدد تا d80 74 میکرون انجام شود. کلکتور ترکیبی نیز، به دلیل ایجاد حالت انتخابی بیشتر در برابر پیریت و فلوته کردن قسمت های دگرسان پیشنهاد شد. در این آزمایش ها از سیانید سدیم و سیلیکات سدیم برای بازداشت پیریت و گانگ سیلیکاته استفاده و مقادیر بهینه 300 و 1000 گرم بر تن برای دستیابی به بیشترین عیار بدست آمد. در این پژوهش از چهار نوع کلکتور و در دو نوع ترکیب کلکتوری (sipx+aero3477) و (sibx+pax) استفاده شد و مراحل بهینه سازی برای هرکدام از دو ترکیب انجام شد. نهایتاً در شرایط بهینه، عیار مس در کنسانتره آزمایش های فلوتاسیون، با ترکیب کلکتوری نوع اول 18/29 درصد و با ترکیب کلکتوری نوع دوم (sibx+pax) 18/33 درصد بدست آمد (کنسانتره با خلوص 95 درصد).