‏‎‎‏تایروزیناز (1.14.18.1ec.) یکی از آنزیم های حاوی یون فلزی است که به مقادیر زیاد در طبیعت یافت می شود. تایروزیناز نقش های مهمی همانند تولید l-dopa و ملانین دارد که l-dopa پیش ساز برخی از انتقال دهنده های عصبی است و نقش ملانین در محافظت در مقابل استرس و اشعه ی فرابنفش اثبات شده است. شباهت ساختاری داروهای مهارکننده ی گیرنده ی بتا یک با سوبسترای تایروزیناز و همچنین مطالعات انجام شده توسط محققان، این احتمال را افزایش می دهد که برخی از این داروها در دسته بازدارنده های تایروزیناز باشند. از طرف دیگر، داروهای مهارکننده ی گیرنده ی بتا یک در بهبود بیماری های قلبی و عروقی نقش ویژه ای دارند. نتایج می تواند راهکاری برای کاهش اثرات جانبی داروها در اختیار محققین قرار دهد و راه را برای مطالعه اثر جانبی داروها بر روی آنزیم های مهم حیاتی دیگر هموارتر نماید. فعالیت بیولوژیکی آنزیم تایروزیناز با استفاده از روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری گردید. بررسی های سینیتیکی با استفاده از روش اسپکتروفتومتری نشان دادند که با افزایش غلظت داروهای آتنولول و کارودیلول فعالیت آنزیم کاهش می یابد و مقدار این کاهش رابطه مستقیم با غلظت مهار کننده دارد.