در پژوهش حاضر به بررسی اثر توانمندسازی روانشناختی بر تعهد سازمانی کارکنان سازمان انرژی اتمی ایران پرداخته شده است. از میان کارمندان، کارشناسان و کارشناسان مسئول شاغل در سطح ستاد سازمان انرژی اتمی ایران ، تعداد 217 نفر به عنوان جامعه نمونه برای این پژوهش انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده های پژوهش، جهت ارزیابی مولفه های تعهد سازمانی، پرسشنامه استاندارد آلن و مایر و جهت بررسی توانمندسازی روانشناختی، پرسشنامه استاندارد مدل اسپریتزر و میشرا در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که توانمندسازی روانشناختی (احساس شایستگی، احساس موثر بودن، احساس معنی دار بودن شغل و احساس اعتماد) بر تعهد سازمانی موثر می باشد ولی احساس داشتن حق انتخاب بر تعهد سازمانی موثر نیست. سطح توانمندی روانشناختی و سطح تعهد سازمانی کارکنان ، بالاتر از متوسط است