یکی از اصلی ترین عناصر تشکیل دهنده ی شخصیت یک بنا از نظر معماری، بافت و نحوه ی پوشش سطوح آن است. نماها و پوشش های ساختمان هویت بصری و شخصیت معماری را تعیین می کنند. در گذر از درون به بیرون، یا از محیط خصوصی به فضای شهری، پوسته ی ساختمان، نقش مهمی به عنوان مرزی طراحی شده، به عهده دارد. طراحی پوسته ی ساختمان ها، محیط شهری را شکل می دهد. به دلیل جایگاه ویژه ی پردیس دانشگاه هنر اسلامی تبریز به عنوان دانشگاه هنرهای اسلامی و برنامه ی جاری توسعه ی آن با تملک زمین در بافت فرسوده ی همجوار و ارتقای آتی آن به عنوان دانشگاه تربیت مدرس هنری، این دانشگاه نیازمند هرچه بهتر و بیشتر معرفی شدن در جامعه می باشد؛ متأسفانه به دلیل عدم طراحی مناسب جداره های متصل به شهر و حتی عدم وجود سردرب معرف دانشگاه، افراد تنها از طریق نمای شهری دودکش ها این دانشگاه را می شناسند، لذا وجود یک ساختمان نمایشگاهی که به عنوان شناسه ی این مجموعه باشد، یکی از ضروری ترین گام ها در جهت توسعه ی دانشگاه مذکور می باشد. از آن جا که دانشگاه هنر اسلامی تبریز، رسالت خود را حفظ ارزش ها و اصالت هنری در کنار توجه به خلاقیت و ایده های جدید با بهره گیری از تکنولوژی های نوین قرار داده است، در نتیجه نمایشگاه آثار دانشگاه مذکور نیز بایستی حامل این پیام باشد. بنابراین در این تحقیق، به طراحی پوسته ی ساختمان نمایشگاه به عنوان هویت بصری آن پرداخته می شود. توجه به اصول و ارزش های هنری و معماری موجود در معماری سنتی ایران و شناخت صحیح آن ها، و تلفیق آن با فناوری های روز و امکانات نوین، امری ضروری در هویت بخشی به فضاهای معماری است. در این تحقیق سعی بر آن بوده است که نقوش هندسی اسلامی با روش های معماری پارامتریک بازتولید گردند و قابلیت الگوریتمی و توسعه پذیر بودن آن ها بیان گردد. در روند طراحی، پس از شناخت نحوه ی ترسیم نقوش، پنج نمونه گره انتخابی با استفاده از نرم افزار پارامتریک گرس هاپر الگوریتم نویسی شده و بین نحوه ی ترسیم و متغیرهای عددی رابطه برقرار شده و تنوعات حاصل از آن نشان داده شده است. با تغییر متغیر و انتخاب حالت نهایی نقوش، فرم نهایی بر روی پوسته نگاشته شده و ادامه ی طراحی صورت پذیرفته است. با بهره گیری از تکنولوژی های نوین و توجه ویژه به فرهنگ ایرانی- اسلامی می توانیم به سوی احیای معماری اصیل خود گامی عظیم برداریم.

سازه به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از ساختمان تاثیر مستقیمی بر معماری بنا دارد و انتخاب سازه در طراحی بنا محدودیت ها و قابلیت هایی را به معماری آن سازه القا می کند و معماری سنتی به طور خاص تعیین کننده معماری بنا بوده اما پس از انقلاب صنعتی و با بالا رفتن سرعت ساخت و ساز فاصله ای میان معماری و سازه بوجود آمد که تاثیر بسزایی بر معماری شهرها داشت. به طور کلی با شناخت معمار از سازه ها و درک رفتار آنها این قابلیت در طراحی معماری بوجود می آید که معمار بتواند با استفاده از پتانسیل های سازه ای به طرح های نوآورانه دست یابد. در این میان سازه های دوطرفه در طول تاریخ بخاطر فرم نمادین آنها و قابلیت های سازه ای مانند پوشش دهانه های وسیع همواره مورد توجه معماران بودند اما در عصر حاضر بخاطر پیچیدگی های سازه ای و ساخت آنها استفاده از آنها محدود بوده است. در این طرح با بیان پتانسیل های این سازه ابتدا از خاصیت های آن به طرحی دست یافت که سادگی در ساخت پاسخگوی پاسخگویی به مساله زیبایی شناختی را با توجه به اصول سازه ای دوطرفه به دست آورد و در این میان تالار شهر به عنوان نمونه موردی از استفاده از این سازه در بنا در طراحی انتخاب شده است.