عقد وقف یکی از عقود معینی است که در قانون مدنی به آن اشاره شده و همچنین دارای سابقه طولانی در شرع می باشد.در این عقد واقف اموالی را از تصرف خود خارج می کند و منافع آن در راه های خداپسندانه مورداستفاده قرار می گیرد. ازجمله اموالی که مورد وقف واقع می شوند، اراضی می باشند.پس از انعقاد عقد وقف،متولی می تواند در چارچوب قانون،این اراضی را به اشخاص ثالث اجاره دهد.پس از انعقاد عقد اجاره،ممکن است اشخاص ثالث در این اراضی اقدام به احداث اعیانی نمایند.علی رغم اینکه عرصه های این اعیانی وقفی هستند ولی برای مستأجری که اعیانی را ایجاد کرده اند حقوقی وجود دارد که حقوق مکتسبه نامیده می شوند که ازجمله این حقوق،حق تملک اعیان و حق زارعانه می باشد.