این پژوهش به بررسی رابطه قومیت و سرمایه اجتماعی با شاخص رفاه خانوار در دو شهر هندیجان و بهبهان میپردازد.قومیت با دو مولفه سرمایه اجتماعی قومی و قوم مداری و سرمایه اجتماعی در دو بعد درون گروهی و برون گروهی سنجیده شده اند.این پژوهش با تکیه بر نظریه های سرمایه اجتماعی پاتنام، فوکویاما، وولکاک و نارایان و تئوری تعامل انجام شده است.یافته های تحقیق نشانگر آنند که سرمایه اجتماعی بین گروهی وسرمایه اجتماعی قومی در هندیجان نسبت به بهبهان بیشتر می باشد. در روابط دو متغیره بیشترین میزان همبستگی را سرمایه اجتماعی قومی با سرمایه اجتماعی برون گروهی نشان می دهد، و از میان مولفه های سرمایه اجتماعی، مشارکت رسمی بیشترین همبستگی را با شاخص رفاه خانوار نشان داده است. میانگین قوم مداری در بهبهان بیشتر از هندیجان مشاهده شده است.بدین ترتیب با توجه به رابطه مثبت روابط برون گروهی (سرمایه اجتماعی قومی) با شاخص رفاه خانوار در این مطالعه، به نظر می رسد هندیجان بیشتر مستعد تغییرات توسعه ای باشد.