در قرن اخیر، با رشد تکنولوژی، میزان مواد زائد صنعتی افزایش چشمگیری داشته است. در چند سال گذشته افزایش بهای مواد اولیه و آگاهی از آثار نامطلوب مواد زائد صنعتی بر انسان و محیط زیست، باعث توجه بیش از پیش صاحبان صنایع به مدیریت و کنترل مواد زائد شده است. در مدیریت و کنترل مواد زائد بایستی هر ماده از مرحله تولید تا دفع نهایی بررسی و به صورت دقیق کنترل شود. در حال حاضر در کشورهای درحال توسعه ازجمله ایران حجم زیادی فاضلاب الکل تولید می شود. در کارخانه الکل سازی علویجه اصفهان از خرما و چغندر برای تولید الکل استفاده می شود. استفاده ازفرآیندهای بیولوژیکی یکی از روش های موثر در تصفیه این گونه فاضلاب ها است که پساب آن می تواند بدون مشکل وارد محیط زیست شود و یا درکشاورزی مورد استفاده قرارگیرد. مسئله ی مهم در این گونه سیستم ها، آگاهی دقیق و شناخت صحیح ازنوع فرایند بیولوژیکی مورداستفاده می باشد. لذا در این مطالعه از روش بیولوژیکی بی هوازی و راکتور بافل دار با جریان رو به بالا (uabr) باهدف تصفیه فاضلاب صنعت الکل سازی استفاده شد. از اهداف دیگر این تحقیق کاهش زمان ماند هیدرولیکی با در نظر گرفتن کارایی حذف مطلوب مواد آلی است. بررسی ها بر روی پارامترهای اصلی و کنترلی انجام گرفته است. آزمایش ها بر اساس آنالیز طراحی و پارامترها با استفاده از روش نمونه گیری لحظه ای اندازه گیری شده اند. پایلوت موردنظر در بارگذاری مختلف آلی(28/1، 73/1، 54/2، 47/3، 39/4 و 78/5) گرم cod بر لیتر در روز و زمان ماندهای هیدرولیکی (09/2، 75/2، 52/3، 83/4، 14/7 و17/7) روز آنالیز شد. نتایج حاصل میانگین حذف 84 درصدی bod5 و 30/79 درصدی cod را نشان می دهد. زمان ماند بهینه 17/7 روز با 01/88 درصد حذف نیاز اکسیژن خواهی شیمیایی (cod)، 97/90 درصد حذف نیاز اکسیژن خواهی شیمیایی محلول (scod)، 30/89 درصد حذف نیاز اکسیژن خواهی بیولوژیکی (5bod) و 52/88 درصد حذف نیاز اکسیژن خواهی بیولوژیکی محلول (5bod) به دست آمد. کارایی حذف برای کل مواد جامد معلق (tss) و مواد معلق فرار (vss) در راندمان بهینه 6/59 و 12/56 درصد بود. در بهترین زمان ماند هیدرولیکی 17/7hrt = روز، در اتاقک اول 11/40 درصد حذف cod صورت گرفت که فرآیند هیدرولیز و اسیدسازی اتفاق می افتد. 05/50 درصد حذف cod باقی مانده در سایر اتاقک های راکتور رخ داد که به ترتیب 28/16، 24/12، 31/8، 10/7 و 12/6 درصد بود. 15غلظت اسید های چرب فرار را در خروجی راکتور موردمطالعه نشان می دهد. غلظت استیک اسید و پروپیونیک و بوتریک اسید در بارگذاری gcod/l.d 28/1 به ترتیب 08/306، 68/79 و 48/46 میلی گرم بر لیتر بوده که با افزایش بارگذاری به تدریج غلظت اسید های چرب نیز افزایش یافته و در بارگذاری gcod/l.d 78/5 غلظت ها به 07/2132، 66/616 و 32/335 میلی گرم بر لیتر می رسد.