چکیده پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر بخشی مهارتهای حل تعارض برعملکرد خانواده وکیفیت زندگی زوجین صورت گرفت. روش پژوهش نیمه تجربی همراه با پیش آزمون و پس آزمون وگروه کنترل بود. جامعه پژوهش کلیه زوجین مراجعه کننده به کلینیک شهرستانی واقع در منطقه 10 شهر تهران که متقاضی شرکت در دوره بودند تشکیل دادند که از بین آنان 30 زوج که عملکرد خانواده و کیفیت زندگی پایین تری داشتند، به شیوه هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 30 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. متغیر وابسته در پژوهش عملکرد خانواده و کیفیتزندگی بود که با پرسشنامه عملکرد خانواده (fad) و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت ارزیابی گردید. متغیر مستقل نیز مهارتهای حل تعارض بود بود که طی 8 جلسه به شیوه گروهی به زوجین گروه آزمایش آموزش داده شد. فرضیه های پژوهش با روشهای آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس چند متغیری و تک متغیری با استفاده از نرم افزارspss20 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد مهارتهای حل تعارض در بهبود عملکرد خانواده و کیفیت زندگی و همچنین ابعاد آنها موثر بود (05/0p<). تنها در یک مولفه یافته ها تفاوت معنادار آماری را نشان نداد و آن هم مولفه سلامت جسمانی بود (05/0p>). نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای حل تعارض به زوجین می تواند عملکرد خانواده آنها را بهبود بخشیده و همچنین می تواند در بهبود کیفیت زندگی آنها موثر باشد. اما نمیتواند محدودیت ها و ناتوانی های جسمانی آنان را بهبود ببخشد. کلید واژه ها: مهارتهای حل تعارض ، عملکرد خانواده، کیفیت زندگی، زوجین