تحقیق حاضر به بررسی ارتباط میان نسبت های مالی و رتبه بندی شرکت ها میپردازد. در این پژوهش بر اساس دادهای 5 سال از سال 1388 تا سال 1392، 147شرکت بورسی در 4 گروه نسبت های مالی موردبررسی قرارگرفته است، که شامل نسبت های نقدینگی، نسبت های بدهی، نسبت های فعالیت و نسبت های سودآوری می باشند، و همچنین نسبت های بازار نیز برای سنجش بهتر به آن ها افزوده شده است؛ و با استفاده از مدل های saw،topsis ،electere رتبه بندی برای داده های 5 سال محاسبه گردیده و درنهایت آزمون همبستگی پیرسون بین سه روش و بازده واقعی بازار گرفته شد و نتیجه حاکی از نزدیک بودن نتایج روش تاپسیس نسبت به سایر روش ها به بازده واقعی بود. مقایسه نتایج مدل های مختلف رتبه بندی توسط آزمون های فریدمن، ویلکاکسون،کندال و آزمون علامت هم مورد سنجش قرار گرفت که حکایت از همگن نبودن نتایج رتبه بندی مدل های مختلف می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد که نسبت های بازده سرمایه در گردش، گردش موجودی کالا، سود هر سهم، بازدهی سرمایه roe، بازده دارایی ها roaدر تعیین رتبه شرکت ها دارای اثرگذاری بیشتر می باشد.