این تحقیق با هدف تعیین چگونگی آمادگی مدارس جهت مواجهه با بحران زلزله از دید مدیران آن مدرسه ها صورت گرفته است. نمونه های تحقیق از کل مدیران مدارس متوسطه اول شهر شیراز، کارشناسان و صاحب نظران بحران انتخاب شده است. از روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی و آمار توصیفی جهت بررسی اطلاعات بهره گرفته شد. یافته ها نشان می دهد که برنامه های اضطراری بیشترین و عملیات اضطراری کمترین میزان اهمیت را در بین ابعاد آمادگی دارند. سطح آمادگی مدارس برای زلزله ی آتی در حد مناسبی ارزیابی نشده است.