هدف پژوهش حاضر بررسی نقش نگرانی در تعامل با متغیرهای sspa، افکار فاجعه ساز باcas، یادآوری ضربه ی روانی و تحریک پذیری در تداوم ptsd بود. روش: این پژوهش روی نمونه ای شامل 121 مرد و 69 زن با نمونه گیری در دسترس انجام گرفت. داده ها با استفاده از مصاحبه ی ساختاریافته ی تشخیصی بر اساس dsm-iv-tr ، مقیاس های cas-1، شدت نگرانی، افکار فاجعه ساز، sspa ، یادآوری ضربه ی، تحریک پذیری و مقیاس تجدیدنظر شده ی تأثیر رویداد جمع آوری و با روش های آماری تحلیل مسیر و مدل یابی معادلات ساختاری بررسی شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که متغیرهای sspa و افکار فاجعه ساز به واسطه ی مولفه های cas، یادآوری ضربه ی روانی و تحریک پذیری در رابطه ی بین نگرانی وptsd تا حدودی واسطه شده اند. نتیجه گیری: نگرانی با فعال سازی شبکه ی ترس در افرادptsd موجب تداوم نشانه های ptsd در این افراد می شود. یافته های پژوهش حاضر پیشنهاد می کنند که تمرکز بر نگرانی در مداخله های مربوط بهptsd می تواند اثر افزاینده ای بر بهبود ناشی از درمان داشته باشد.