هدف این پژوهش تعیین نقش ناکارآمدی پردازش اطلاعات و سوء تعبیر نشانه های بدنی در نشانه های اضطراب اجتماعی با میانجیگری تئوری ذهن ناایمن بود. این مطالعه از نوع توصیفی – همبستگی بود که در راستای آن تعداد ??? نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز به شیوه تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانور، مقیاس حساسیت اضطرابی فلوید و همکاران ، پرسشنامه تئوری ذهن ناایمن سیراکیوز و پرسش نامه ناکارآمدی پردازش اطلاعات پرینستون استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که مدل اندازه گیری شده با مدل نظری برازش مطلوب دارد و شاخص های برازش نیز این یافته را تایید نمود به نحوی که ناکارآمدی پردازش اطلاعات و سوء تعبیر نشانه های بدنی علاوه بر نقش مستقیم، توانستند به واسطه تئوری ذهن ناایمن تغییرات اضطراب اجتماعی را به طور معنی دار تبیین کنند. مبتنی بر این یافته ها می توان بیان داشت که اضطراب اجتماعی به طور ویژه از ناکارآمدی پردازش های شناختی در موقعیت های بین فردی تاثیر می پذیرد و عدم تناسب استنباط های شناختی با موقعیت های بین فردی زمینه ساز شکل گیری و تشدید علایم اضطراب اجتماعی می گردد.