نام پژوهشگر: علی اکبر شاملی
علی اکبر شاملی سید غلامرضا موسوی
با پیشرفت تکنولوژی و گسترش فضای مجازی، آسیب های جدیدی دامن گیر کاربران اینترنت گشته است. این آسیب ها بر روی زندگی فردی و جمعی افراد تأثیر می گذارد. در بُعد فردی آسیب های جسمانی، روان شناختی و اخلاقی مطرح است و در بُعد جمعی آسیب های خانوادگی و اجتماعی وجود دارد. ما در این تحقیق صرفاً به دنبال بررسی آسیب هایِ اخلاقیِ فضای مجازی نیستیم -که البته از آن ها در بُعد فردی سخن به میان خواهد آمد- بلکه به دنبال بررسی اخلاقی آسیب های این فضا می باشیم. این تحقیق یک تحقیق کاربردی است و روش تحقیق اسنادی است که از گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانهای و تحلیل اطلاعات با رویکرد توصیفی، تحلیلی- تجویزی صورت میپذیرد. در این تحقیق ابتدا یک چارچوب مفهومی از اخلاق اجتماعی اسلام و کنش اجتماعی کاربران در میدان فضای مجازی با تأکید بر کنش اجتماعی بوردیو به دست خواهد آمد و بعدازآن با تحلیل برخی از آسیب ها و بررسی اخلاقی آن ها به دنبال راهکارهایی برای برون رفت از این آسیب ها خواهیم بود. و در پایان برای اعتبار درونی راهکارهای آن را به تأیید چند نخبه خواهیم رساند. این تحقیق دارای یافته هایی مانند بررسی اخلاقی آسیب ها، تزاحم اخلاقی میان حریم خصوصی و امنیت کاربران و غیره است. نتیجه این تحقیق این بود که کاربران، ملزم به تمرین اصول اخلاقی و تبدیل آن به منشی ثابت (ملکه) هستند تا بتوانند کنش های اخلاقی و خودکنترلی در فضای مجازی داشته باشند این وظایف کاربر از دو طریق پیشگیرانه و درمان گرایانه قابل دستیابی است. همچنین این نتیجه به دست آمد که خانواده ها با ایجاد سرمایه های اجتماعی و سرمایه های فرهنگی می توانند به کاربران در این خودکنترلی کمک نمایند و نهادهای دولتی نیز از طریق حفظ امنیت کاربران و آموزش سواد رسانه ای می توانند در این امر مهم به کاربران کمک رسانند.