این پژوهش به منظور مطالعه اثربخشی معنا درمانی بر اضطراب،افسردگی،عملکرد اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع دوم متوسطه منطق 6 شهر تهران انجام شد .روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و در زمره تحقیقات شبه آزمایشی قرار دارد. جامعه آماری این تحقیق عبارت است از کلیه دانش آموزان پسر مقطع دوم متوسطه شهر تهران که درسال تحصیلی94-93 مشغول به تحصیل هستند که تعداد آنها در حدود 800 نفر گزارش شده است .جهت تعیین حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران تعدا 260 نفر به عنوان نمونه درنظر گرفته شدند.برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه استاندارد اضطراب بک (bai)، افسردگی بک (bdi-ii)و دو پرسشنامه محقق ساخته پیشرفت تحصیلی و عملکرد اجتماعی استفاده شد.روایی پرسشنامه ها از طریق روایی صوری و پایایی آن ازطریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 92/0، 73/0،83/0، 81/0 محاسبه گردید. داده های حاصل با استفاده ازروش آمارتوصیفی واستنباطی مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفته است. داده های حاصل با استفاده ازروش آمارتوصیفی واستنباطی مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفته است. تجزیه وتحلیل نتایج نشان دادکه روش معنادرمانی بر اضطراب،افسردگی،عملکرد اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیرگذار است. واژگان کلیدی: معنا درمانی – اضطراب- افسردگی-عملکرد اجتماعی - پیشرفت تحصیلی