cd44 یک مولکول مهم اتصال سلولی است که در سرطان، رشد سلولی ، تهاجم ، تکثیر و متاستاز نقش ایفا می کند. ‍cd44 و لیگاندهای فعال کننده اش هیالورونان و استئوپونتین در تعامل با یکدیگر یک شبکه سیگنالینگ برای فرآیندهای نظیر تومورزایی، تنظیم رشد، بقا، تمایز و تحرک سلول های توموری دارند. به علاوه شواهد جمع آوری شده در سال های اخیر قویاً بیان می کند که cd44 یک مارکر سلول بنیادی سرطان معده است. بیان بیش از حد پروتئین cd44 با پیش آگهی ضعیف از سرطان معده همراه است. مطالعات گذشته نشان داده است که پلی مورفیسم های ژن cd44 می توانند بر بقای سرطان های انسانی اثر داشته باشند. ما در این تحقیق این فرضیه که پلی مورفیسم های cd44 می توانند نتایج بالینی بیماران مبتلا به سرطان معده را پیش بینی کند مورد آزمایش قرار دادیم. مواد و روش ها: dna از خون 150 نفر فرد سالم و از بلوک های پارافینه بافت توموری 150 نفر بیمار مراجعه کننده به بیمارستان های امید و امام رضا(ع) استخراج شد. سپس دو پلی مورفیسم rs187116 و rs7116432 با تکنیک های rflp-pcr و تعیین توالی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: پلی مورفیسم های تک نوکلئوتیدی rs187116 و rs7116432 ژن cd44 با زمان برگشت مجدد تومور و بقاء کلی ارتباط معنی دار قوی داشتند(p<0.0001). ثابت شد که زمان برگشت مجدد تومور و بقاء کلی با وجود حداقل یک آلل g برای پلی مورفیسم rs187116 و حداقل یک آلل a برای پلی مورفیسم rs7116432 ارتباط معنی دار دارند. نتیجه گیری: این نتایج شواهد اولیه ای را برای ارتباط پلی مورفیسم های ژن cd44 و پیش بینی نتایج بالینی بیماران مبتلا به سرطان معده را فراهم می کند. این امر ممکن است به شناسایی بیماران مبتلا به سرطان معده که خطر بالای بازگشت مجدد تومور دارند کمک کند.