به منظور بررسی اثر نانو ساختارهای جاذب تانن برای استفاده موثر از دانه سورگوم با تانن بالا در جیره غذایی جوجه های گوشتی آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی روی 160 جوجه گوشتی نر سویه راس 308 طی یک دوره 42 روزه با چهار تیمار، چهار تکرار و ده پرنده در هر تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل گروه شاهد، 4/1 نانو جاذب تانن به همراه 30 درصد سورگوم، 16/1 نانو جاذب تانن به همراه 30 درصد سورگوم، 30 درصد سورگوم به تنهایی بود. صفات عملکردی به صورت دوره ای اندازه گیری شدند نتایج نشان داد که اثر تیمارها بر صفات عملکردی شامل مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی در دوره آغازین معنی دار نشده، اما افزایش وزن تفاوت معنی داری را نشان داد که بیشترین آن مربوط به گروه آزمایشی 16/1 نانو جاذب تانن به همراه30 در صد سورگوم بود. در دوره رشد و پایانی استفاده از 16/1 نانو جاذب تانن به همراه 30 در صد سورگوم منجر به افزایش معنی دار وزن روزانه شد و کاهش معنی دار مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی نسبت به شاهد شد (05/0 p?). بین هیچ یک از تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری از نظر کلسترول، hdl، ldl و tg مشاهده نشد (05/. p?).گلوکز در گروه آزمایشی سورگوم تانن بالا کمترین میزان را نشان داد که اختلاف معنی داری با گروه های دریافت کننده نانو جاذب تانن داشت (05/0 p?). آلبومین و پروتئین خون در گروه آزمایشی 16/1 نانو جاذب تانن به همراه 30 در صد سورگوم به طور معنی داری بیشترین میزان را به خود اختصاص داد (05/0 p?). تاثیر تیمارهای آزمایشی بر وزن نسبی اجزای لاشه معنی دار نبود (05/0 p?). در آزمایش های مربوط به کیفیت گوشت بین تیمارهای آزمایشی در ظرفیت نگهداری آب، تیوباربیتوریک اسید و diripping loss اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0 p?) اما در اسیدیته گوشت و cooking loss اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0 p?). قابلیت هضم پروتئین و چربی در بین گروه های آزمایشی اختلاف معنی-داری را نشان داد (05/0 p?) که بیشترین قابلیت هضم مربوط به گروه آزمایشی 16/1 نانو جاذب تانن به همراه 30 در صد سورگوم بود.