روند فرم یابی برای سازه های تنسگریتی یک هندسه و توزیع نیروی ممکن را برایشان فراهم می آورد. از روش های فرم یابی برای این سازه ها که در طی این سال ها مطرح شده اند، می توان به روش های تحلیلی و عددی اشاره نمود.با توجه به این که هر تنسگریتی با شکل و هندسه خاص دارای سطح انرژی مربوط به خود می باشد در این تحقیق ابتدا رابطه میان انرژی پتانسیل کل سازه با تعادل و پایداری بررسی می شود سپس روش ترکیبی مبتنی بر کمینه کردن انرژی پتانسیل کل سازه معرفی شده است. این روش، سازه های تنسگریتی موردنظر را از یک هندسه اولیه نامتعادل و بدون محاسبه ماتریس سختی، در دو گام فرم یابی می کند. اطلاعات موردنیاز در این روش ماتریس مجاورت و یک پیکربندی اولیه از سازه است. در گام نخست انرژی پتانسیل کل با روش شبه نیوتنی کمینه می شود و در گام بعدی بردار چگالی نیروها به کمک روش سیمپلکس nelder mead و شرایط مرتبه ماتریس چگالی نیروها تا دقت موردنیاز اصلاح می گردند. سازه های به دست آمده از این روش نامنظم بوده و طی مثال های متعدد، صحت روش پیشنهادشده مورد ارزیابی قرار گرفته است.