میان فناوری غشایی در سال های اخیر به دلیل مصرف انرژی کمتر و اطمینان عملکردی بالاتر و علاوه بر آن نیاز به فضا و هزینه اولیه کمتر از اهمیت ویژه ای برخوردار شده است. . در این تحقیق اثر اصلاح سطحی غشای پلی یورتان با استفاده از فرایند کاشت پلاسما با استفاده از مونومرهای مایع متااکریلیک اسید و اکریل آمید در تراوایی متان و دی اکسید کربن مورد بررسی قرار گرفته است.