فیلر، ریز ترین بخش مصالح سنگی در مخلوط بتن آسفالتی گرم است که بمنظور پر کردن فضای خالی وارد مصالح سنگی میشود و معمولاٌ مورد توجه قرار نمیگیرد، اما مقدار فیلر نقش مهمی در پارامترهای کیفیت آسفالت دارد. وجود مقدار مناسب و کنترل شده فیلر در آسفالت سبب کاهش نفوذپذیری مخلوط در برابر آب، افزایش دوام و پایداری آن میگردد. ماده تشکیل دهنده و دانه بندی فیلر نقش بسیار مهمی در خصوصیات مخلوط بتن آسفالتی گرم دارد. در این تحقیق یک نوع مصالح سنگ کوهی با دانه بندی پیوسته، قیر خالص 70-60 تولید کارخانه نفت جی اصفهان و دو نوع ماسه بادی مورد استفاده قرار گرفت. یک نوع ماسه بادی مربوط به منطقه شوره گز و نوع دیگر مربوط به منطقه سیستان میباشد. مخلوط های بتن آسفالتی گرم با %2.5، %5، %5/7 و10 درصد ماسه بادی نسبت به مخلوط ساخته شد. نتایج مقاومت مارشال نشان میدهد، در ابتدا که %5/2 درصد ماسه بادی به مخلوط اضافه شده مقاومت فشاری به خصوص در نمونه حاوی ماسه بادی شوره گز کاهش یافته است. با افزایش درصد ماسه بادی، مقاومت فشاری افزایش پیدا میکند به طوری که نمونه های حاوی 5/7 درصد ماسه بادی دارای مقاومت فشاری بیشتری به نسبت نمونه فاقد ماسه بادی میباشند. افزودن 10 درصد ماسه بادی در هر دو نوع، سبب نزولی شدن نمودار میگردد. بنابراین وجود ماسه بادی در حد 5/7 درصد مجاز میباشد.