چکیده پژوهش حاضر با هدف پیش بینی خودکارآمدی از طریق سبک های فرزندپروری والدین و سبک های دلبستگی دانش آموزان دختر دبیرستان های دوره اول شهرستان مرودشت انجام شده است. مطالعه حاضر از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی می باشد که در آن از بین کلیه دانش آموزان دختر دبیرستان های دوره اول شهرستان مرودشت با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای 200 نفر به عنوان اعضای نمونه انتخاب شدند. پرسشنامه خودکارآمدی عمومی، پرسشنامه شیوه های فرزندپروری بامریند و مقیاس دلبستگی کولینز و رید به عنوان ابزار پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند و جهت تحلیل داده های جمع آوری شده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین شیوه های فرزند پروری و سبک های دلبستگی با خودکارآمدی رابطه معنی داری وجود دارد همچنین نتایج حاصل از رگرسیون نشان داد که شیوه های فرزندپروری و سبک های دلبستگی قادر به پیش بینی خودکارآمدی می باشند. کلمات کلیدی: خودکارآمدی، شیوه های فرزند پروری، سبک دلبستگی، دانش آموزان