از آنجاکه بخش عمده ای از درک ما از محیط اطرافمان، درکی بصری است، پژوهش حاضر در پی آن است تا با بررسی ویژگی های عناصر هنرهای تجسمی و تأثیراتی که قرارگیری آثار هنری در سطح فضاهای شهری بر ذهن مخاطب و نحوه ادراک وی از فضا می گذارند، به راهکارهایی جهت شکل گیری فضاهای شهری جذاب و خلاقانه دست یابد که از طریق ارتباط دوسویه و تعامل صحیح با مردم، قدرت شناسایی و درک آنان را از عناصر موجود در فضا افزایش داده و در نتیجه به ادراک بهتر شهروندان از فضاهای شهری منجر شود. از این رو سعی پژوهش بر این است تا با استفاده مناسب از محرک های حسی، ادراکات بصری مخاطبین را در فضای شهری تقویت نماید و حس مکانی قوی در استفاده کنندگان فضاها، بوجود آورد.