اولین و بنیادی ترین لازمه ی مشارکت اجتماعی زنان در اقتصاد شکل گیری نظام اقتصادی است که در نتیجه ی شکل گیری حکومت اسلامی سامان می یابد. نظام اقتصادی به معنای انگیزه های مسلط بر فعالیت اقتصادی، نظام مالکیت ها، مقررات کار، نقش دولت که محدوده ی فعالیت اقتصادی و روابط میان اشخاص اقتصادی را تعیین می کند و همچنین روش های فنی و علمی در وصول به هدف است. نظام اقتصادی اسلام، مجموعه ای از الگوهای رفتاری و روابط اقتصادی در سه حوزه ی تولید، توزیع و مصرف است که از کتاب و سنت پیامبر(ص) و ائمه ی معصومین(علیهم السلام) و عقل، استنباط می شود. اولین و بنیادی ترین لازمه ی مشارکت اجتماعی زنان در اقتصاد شکل گیری نظام اقتصادی است که در نتیجه ی شکل گیری حکومت اسلامی سامان می یابد. نظام اقتصادی به معنای انگیزه های مسلط بر فعالیت اقتصادی، نظام مالکیت ها، مقررات کار، نقش دولت که محدوده ی فعالیت اقتصادی و روابط میان اشخاص اقتصادی را تعیین می کند و همچنین روش های فنی و علمی در وصول به هدف است. نظام اقتصادی اسلام، مجموعه ای از الگوهای رفتاری و روابط اقتصادی در سه حوزه ی تولید، توزیع و مصرف است که از کتاب و سنت پیامبر(ص) و ائمه ی معصومین(علیهم السلام) و عقل، استنباط می شود. اولین، کوچک ترین و در عین حال اثرگذارترین جمعی که زن اعلام حضور می کند خانواده است؛ تعریف الگوی مصرف، نظارت بر مصرف اهل خانه، کاهش هزینه های اضافی، افزایش بهره وری در اقتصاد خانواده و تطبیق درآمد با هزینه، از جمله مهارت های اقتصادی لازم برای زنان در جمع خانواده است. انگیزه های شخصی و محدودیت های اقتصادی در سوق دادن زنان به فعالیت های اقتصادی تنها بخشی از مسئله است؛ رسالت اجتماعی زنان در مشارکت های اقتصادی که از سوی اسلام تعریف گشته مبتنی بر استعدادها و اولویت ها شناسایی می شود. بهره مندی زنان از ظرافت قلبی در کنار عقل که امتیاز منحصر به فرد زنان در مقابل مردان است، رسالت تربیت سرمایه ی انسانی برای اقتصاد را در اولویت فعالیت زنان قرار می دهد؛ سرمایه ای که در نوع خود قابل تعمیم به سرمایه های فرهنگی و اجتماعی نیز می باشد؛ تربیت فرزند مولد برای اقتصاد اولی تر و نافذ تر از حضور مستقیم همراه با محدودیت در اقتصاد خواهد بود. رهبری و مدیریت اقتصاد به مراتب شأن و قداست زن را بیشتر حفظ می کند تا حضور فیزیکی و مستقیم در چرخه ی اقتصادی.