ارزیابی پاسخ لرزه ای زمین برای پیش بینی حرکات سطح زمین، تدوین طیف پاسخ طرح، تعیین تنش و کرنش های دینامیکی و نیز برای تخمین پتانسیل روانگرایی و همچنین برآورد نیروهای ناشی از زلزله که باعث ناپایداری سازه های حائل خاک می شوند، به کار می رود. روش های مختلف ارائه شده در این زمینه به سه دسته کلی خطی، خطی معادل و غیرخطی قابل تقسیم هستند و به طور کلی در حوزه زمان و یا حوزه فرکانس بیان می شوند. سادگی در بیان روابط و لحاظ نمودن وابستگی خصوصیات دینامیکی خاک به فرکانس بارگذاری از جمله مزایای روش های حل در حوزه فرکانس به شمار می آیند. از سوی دیگر تحلیل های غیرخطی که به منظور تحلیل رفتار واقعی توده خاک بکار گرفته می شوند، اغلب روش هایی پیچیده و وقت گیر هستند که در حوزه زمان، به کمک انتگرال گیری های گام به گام صورت می پذیرند. از طرفی یکی از خواص مهم سیستم های دینامیکی، قابلیت جذب انرژی از طریق میراگرها می باشد که باعث کاهش پاسخ دینامیکی سیستم می شود.