پژوهش حاضر برای بررسی رابطه بهداشت روانی با شادکامی و امید به زندگی در جانبازان انجام گرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه پژوهش حاضر شامل تمامی جانبازان شهرستان خرم بید است که این تعداد شامل 461 نفر می باشد. نمونه ی پژوهش حاضر نیز با روش نمونه گیری تصادفی ساده از میان جانبازان شهرستان مذکور و از طریق فرمول کوکران محاسبه گردیده است که بر این اساس تعداد 73 نفر از جانبازان این شهرستان به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. در پژوهش حاضر از پرسشنامه سلامت عمومی ghq، شادکامی فوردایس و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر استفاده گردید. هم چنین به منظور بررسی فرضیه ها و سوال های مورد پژوهش، داده های پژوهش در سطح آمار توصیفی شامل فراوانی، میانگین، انحراف از معیار، کمینه و بیشینه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین به جهت بررسی فرضیه ها و سوالات پژوهش داده ها به روش همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون چند متغیره به کمک نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که بهداشت روانی با شادکامی و امید به زندگی رابطه منفی معناداری دارد. مولفه های علائم جسمانی و افسردگی با شادکامی رابطه منفی معنادار دارد. مولفه افسردگی با امید به زندگی رابطه منفی معنادار دارد. مولفه های بهداشت روانی به طور کلی 33 درصد از تغییرات واریانس شادکامی را پیش بینی می کند. مولفه های بهداشت روانی به طور کلی 22 درصد از تغییرات واریانس امید به زندگی را پیش بینی می کند. همچنین مولفه افسردگی پیش بینی کننده منفی معنادار برای شادکامی و امید به زندگی می باشد.