پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش روانی گروهی خانواده ها بر پیروی از دستورات دارویی،سلامت روانی و استرس ادراک شده مراقبین بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی انجام شده است.طرح این پژوهش آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه پژوهشی در این تحقیق را مراقبین کلیه بیماران بستری در بیمارستان قدس شهر سنندج در سال 1393 با تشخیص اختلال دو قطبی تشکیل داده اند. نمونه گیری با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس بوده که در مجموع 40 نفر از بیمارانی که تشخیص دوقطبی و حاضر به همکاری باشند انتخاب و بر حسب تشخیص درج در پرونده و نیز مصاحبه ی بالینی و مصاحبه کلینکی نیمه ساختار یافته ی اسکید به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند (هر گروه 20 نفر). سپس پرسشنامه های سلامت روانی گلدبرگ و استرس ادراک شده ی کوهن توسط مراقبین بیماران تکمیل گردید. همچنین بیماران در دو گروه کنترل و آزمایش از حیث پیروی از دستورات دارویی توسط فرم سافرن که توسط مراقب تکمیل شد، ارزیابی شدند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت روش آموزش روانی خانواده قرار گرفت. پس از اتمام دوره درمانی هر دو گروه مجدد ا ً مورد آزمون فوق قرار گرفتند. نتایج، به کمک نرم افزار spssنسخه 21 تجزیه و تحلیل شد. روش آماری شامل آمار توصیفی (شامل میانگین، انحراف معیار، حداقل و حداکثر نمره ها) و آمار استنباطی (آزمون تحلیل کوواریانس) بود.نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که بین نمرات پس آزمون سلامت روان و استرس ادراک شده دو گروه آزمایشی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد(05/0p<). همچنین بین نمرات پس آزمون پیروی از دستورات دارویی بین دو گروه تفاوت معنادار وجود دارد. (05/0p<).نتایج نشان داد که آموزش روانی خانواده می تواند به عنوان درمان موثری در افزایش سلامت روان و نیز پیروی از دستورات دارویی به کار برده شود. همچنین این درمان در کاهش استرس ادراک شده سودمند است.