تحقیق پیشرو به بررسی رفتار واقعی استادان زبان ایرانی در محیط های آموزشی پرداخته و نتایج را با آنچه که در پرسشنامه ی روش تدریس انعکاسی گزارش شده مقایسه کرده و ریشه ی برخی تفاوت ها میان ایندو را نیز مورد ارزیابی قرار داده است. در جهت نیل به این اهداف، چهار استاد ایرانی که در دو دانشگاه خرم آباد و بروجرد واقع در استان لرستان زبان انگلیسی تدریس می کردند،انتخاب شدند و تدریس انعکاسی آن ها به کمک سه ابزار جمع آوری اطلاعات یعنی پرسشنامه ی روش تدریس انعکاسی، مشاهدات کلاسی و مصاحبه مورد بررسی قرار گرفت.طبق نتایج حاصل از این ارزیابی، مشخص شد که در مواردی رفتارهای این استادان زبان انگلیسی در کلاس با گزارشاتی که راجع به انعکاسی بودن خود داده اند تفاوت دارد. این تفاوت بیشتر در عنصر عملی روش تدریس انعکاسی مربوط به بحث کلاسی مشهود بود. از میان دلایلی که آنان برای توجیه رفتار خود بیان می کردند، می توان به سه دلیل اشاره داشت: - اول اینکه استادان واحدهای درسی متفاوتی تدریس می کنند و موضوعات مشترکی برای بحث با همدیگر ندارند. - دومین دلیل خستگی زیاد آنان از تدریس است که مجال بحث و تبادل نظر را برای آنان باقی نمی گذارد. - سومین دلیل اشاره به این واقعیت دارد که استادان زبان انگلیسی گمان می کنند با صحبت کردن درباره ی اتفاقاتی که حین تدریس افتاده است بر قضاوت دیگران راجع به خود و روش تدریسشان تاثیر خواهد گذاشت.همچنین، نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان داد که استادان گاهی اوقات در عملی کردن نظریه های خود حین تدریس دچار مشکل می شوند. در جواب،آنان عمدتا نبود زمان کافی و نیز وابستگی به موضوعی که طبق برنامه ی درسی باید درس داده شود را برای توجیه رفتارهای خودعنوان کردند.