پوشش های کامپوزیتی بیشتر جهت افزایش مقاومت به سایش و خوردگی مورد استفاده قرار می‎گیرند. در این پژوهش فرآیند پوشش دهی به کمک لیزر جهت ایجاد پوشش کامپوزیتی نیکل – کاربید تیتانیوم، از نظر تجربی و اجزای محدود مورد بررسی قرار گرفته است. در بررسی تجربی این فرآیند توسط دو لیزر co2 و nd:yag مورد ارزیابی قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد ذرات تیتانیوم کاربیاد در فرآیند پوشش دهی ذوب نشده و درون زمینه نیکل به صورت جامد توزیع می‎شوند. نتایج نشان می دهد با افزایش میزان کاربید تیتانیوم در پوشش، مقاومت به سایش پوشش می یابد. در بررسی اجزا ی محدود، فرآیند پوشش دهی به کمک لیزر، جهت تعیین توزیع دما و تنش، مدلسازی می شود. از تکنیک فعال و غیر فعال شدن المان ها برای شبیه سازی استفاده شده است. تنش پسماند ایجاد شده در پوشش از نوع فشاری است و با افزایش میزان کاربید تیتانیوم پوشش، این تنش افزایش می‎یابد.