چکیده خیارهای دریایی در شاخه خارپوستان رده خیارسانان قرار داشته و در حال حاضر تقریبا 1400 گونه ی زنده از این رده شناسایی شده است. در این مطالعه به منظور بررسی تنوع ژنتیکی خیار دریایی گونه holothuria parva با با استفاده از mtdna و روش pcr-rflp، تعداد 14 نمونه از بندر بوشهر و 14 نمونه از بندر لنگه جمع آوری گردید و در اتانول 96% تثبیت و به آزمایشگاه بیوتکنولوژی انتقال داده شد. استخراج dna به روش ctab انجام گرفت و کیفیت و کمیت dna استخراجی با الکتروفورز ژل آگارز و روش اسپکتروفتومتری سنجیده شد. تکثیر ژن سیتوکروم اکسیداز با استفاده از یک جفت آغازگر صورت گرفت و dna به طول حدود bp800 به دست آمد. محصولات pcr با استفاده از 4 آنزیم محدودگر bamhi، ecori، msei و hincii هضم گردیده و محصولات هضم روی ژل پلی اکریل آمید الکتروفورز شد. نتایج حاصل از آنالیز نشان دهنده وجود 4 هاپلوتایپ در دو ایستگاه مورد نظر بود. از 4 هاپلوتایپ مشاهده شده، 3 هاپلوتایپ bcbb، cbaa و abaa با فراوانی 14%، 43% و 43% در بوشهر و 2 هاپلوتایپ bcbb و baab در لنگه با فراوانی 64% و 36% مشاهده گردید و در این میان هاپلوتایپ هایcbaa و abaaخاص بوشهر و هاپلوتایپ baab مختص لنگه بود، هاپلوتایپ bcbbنیز به طور مشترک در هر دو منطقه مشاهده گردید. میزان فاصله ی ژنتیکی بر اساس nei و میزان fst در دو منطقه مورد مطالعه به ترتیب 372/0 و 129/0 به دست آمد که حاکی از تمایز ژنتیکی متوسط بین مناطق مذکور است. این پژوهش می تواند زمینه ی اطلاعاتی مفیدی برای این مناطق فراهم کرده و از آمار به دست آمده می توان در جهت حفاظت و مدیریت این گونه در این مناطق استفاده نمود.