داوری یکی از روشهای جانشین مراجعه به دادگاه است و به عنوان یک نهاد مستقل شناخته می شود. لیکن به تجویز قانونگذار در مواردی دادگاه با اعمال نظارت و حمایت قضایی در روند داوری حضوری تاثیرگذار دارد. این نظارت و حمایت می تواند دلایل مختلفی داشته باشد که موارد آن به طور واضح در قوانین احصاء نشده است و همین امر بستر مداخله دادگاه در روند داوری را فراهم کرده است. هدف از پژوهش، بررسی موارد نظارت و حمایت قضایی و تاثیر آن بر نهاد داوری در ایران و اسناد بین المللی است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است. شیوه گردآوری اطلاعات و دادههای تحقیق، کتابخانهای و اسنادی(مراجعه به قوانین و اسناد مربوط به داوری) بوده است.