کنداکتور پخش برنامه ها، به مثابه راهنمایی برای برنامه سازان، برنامه ریزان و مدیران شبکه هاست؛ برای مخاطبین نیز حکم اطلاع رسان زمان برنامه ها را دارد تا به آنها در جهت برنامه ریزی زمانی مناسب کمک کند. پژوهشگر با توجه به اهمیت یاد شده، مساله اصلی این تحقیق را شناخت، ارزیابی و آسیب شناسی کنداکتور سیمای جمهوری اسلامی درنظر گرفت. رویه ی انجام نیز تحقیق به شکلی بوده که محقق با شناسایی مسیر اصلی و جریان فعلی کنداکتور پخش، به محاسبه ی میزان انفکاک آن از مسیر اصلی دست یابد. هر نظام ارزیابی، نیازمند معیار و شاخص های سنجش است تا مقایسه ای میان وضعیت مطلوب و وضعیت موجود انجام دهد که هدف نهایی آن اصلاح انحراف های به وجود آمده و تصحیح مسیر است؛ در این رساله نیز این مقایسه، با بدست آوردن چگونگی و نحوه کار فعلی کنداکتور و شاخص های کنداکتور مطلوب، از طریق مصاحبه با کارشناسان و بررسی اسناد مرتبط سازمانی و سپس با تحلیل محتوای هفده روز از چهار شبکه ،1،2،3،4 و مقایسه آن با اطلاعات به دست آمده از مصاحبه ها و اسناد، انجام پذیرفت. با توجه به جدید بودن کار و نداشتن سابقه قبلی سعی نمودیم تا با حداکثر دقت و کمی نمودن کار در قسمت تحلیل محتوا وتاکید بر نظرات کارشناسان این حوضه در قسمت مصاحبه ها به حداکثر عینیت نزدیک شویم. برای این منظور شبکه های نامبرده شده بر حسب موضوعات پخش شده، قالب های برنامه سازی مخاطبین، نوع پخش (زنده/ضبطی)، محل ساخت برنامه (داخلی/خارجی)، طبقه برنامه و سیاست های سازمانی مرتبط با کنداکتور تحلیل و ارزیابی شد. نتایج حاصل از تحلیل محتوا با نسبت های مطلوب هر متغیر به دست آمده از مصاحبه ها، و اسناد به صورت عددی با هم مقایسه و در پنج گروه توصیفی عالی تا ضعیف قرار داده شدند. سپس به رتبه ها بر مبنای پنج، امتیاز دهی صورت گرفت و نتیجه کلی بر مبنای سه دسته خوب، متوسط و ضعیف، ارزیابی گردیدند. بر این اساس عملکرد تمامی شبکه های مورد مطالعه در فصل پاییز سال 92، «متوسط» ارزیابی گردید.