تحقیق حاضر به دنبال بررسی مفهوم وطن در اشعار مولانا، بهار و اقبال لاهوری می باشد. تحقیق حاضر از نوع کار تحقیقاتی، تحقیق نظری است و از روش های توصیفی ـ تحلیلی استفاده شده است و روش گردآوری اطلاعات آن روش کتابخانه ای می باشد. با بررسی های انجام شده درمی یابیم که هر سه شاعر درد اجتماعی زیادی داشته و مفهوم وطن یکی از دغدغه های مهم آنان بوده و نتایج به دست آمده نیز حاکی از آن است که مقوله وطن در اشعار مولانا، یعنی رهایی از این عالم و تن خاکی و بازگشت به عالم روحانی و وطن اصلی که همان رسیدن به خداست و در اشعار بهار وطن علاوه بر معنی سرزمین و محل رشد و نمو، روی وطن ایرانی و افتخار ملّی تأکید دارد و گاهی به وطن اسلامی که در اشعار اقبال لاهوری نمود بیشتری دارد، نیز اشاره می شود. در اشعار اقبال، وطن به وطن اسلامی از مشرق گرفته تا کشور های خاورمیانه و آفریقا اشاره می کند.