گردشگری(توریسم) با هر هدف و شکلی در جهان، پیشینه ای طویل دارد اما گردشگری با تعریف صنعتی و امروزی، از صنعتهای نوظهور قرن بیستم میلادی محسوب می شود. از خصوصیتهای این صنعت می توان به پاک، وابسته نبودن به پتانسیل اولیه، پولساز، کارآفرین و پایدار بودن اشاره کرد. کشور ایران با توجه به جاذبه های طبیعی بکر، آثار باستانی فراوان، مراکز مذهبی با ارزش و مقدس، فرهنگ و سنن غنی و متنوع از کشورهای دارای پتانسیل قوی از این حیث در بین کشورهای جهان محسوب می شود.(بر اساس ارزیابی سازمان جهانی گردشگری(wto)، ایران در شماره ی 10 کشورهای برتر جهان از نظر جذابیت های گردشگری قرار دارد.) اما متاسفانه در واقعیت، آمار ورود گردشگر به ایران بسیار کم می باشد.( بر اساس آمار (wto) در سال 2011، رتبه 114 ایران بین 140 کشور جهان). یکی از مهمترین دلایل، نبود امکانات استاندارد از قبیل فقدان هتلها، مکانهای اقامتی، تفریحی و ... می باشد. سایت مورد طراحی در شهرری واقع شده که دارای جاذبه های تاریخی(مانند: محوطه تاریخی چشمه علی و برج طغرل)، مذهبی(مانند:حرم مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) و مقبره بی بی شهربانو) و فرهنگی(مانند:مقبره جهان پهلوان تختی) با ارزشی می باشد. کمبود یک مجموعه توریستی، اقامتی و تفریحی استاندارد و شایسته از بسیاری از قابلیتها و پتانسیلهای بالقوه ی این شهر کاسته است. بدین جهت با عنایت به دلایل مذکور نیاز به همچین مجموعه ای پیش از پیش احساس می شود. سایت مورد نظر طراحی در حوالی حرم حضرت عبدالعظیم(ع) می باشد که این امر ویژگی خوبی برای جذب زائران و اسکان موقت آنها میباشد. از لحاظ توپوگرافی، زمین سایت، هموار و بدون پستی و بلندی میباشد که مسایل مربوط به خاکبرداری و خاکریزی به حداقل می رسد. طراحی معماری در شهرری، بدون توجه به معماری بومی و سنتی منطقه، کم لطفی به تاریخ، فرهنگ و هنر این شهر کهن تلقی می شود؛ بدین جهت، طراحی پروژه با رویکرد معماری سنتی منطقه انجام گرفته است. یکی از چالشهای نظری در این باب، برخوردهای متفاوتی است که با موضوع و رویکرد این طرح می توان داشت. در این طرح از عناصر و مفاهیم غنی معماری ایرانی اسلامی و در برخی موارد از برج طغرل اقتباس و بهره گرفته شده است. در این طرح سعی بر تلفیقی درست از معماری سنتی و معماری امروز ایران شده است تا بتوان علاوه بر بهره گیری از معماری سنتی منطقه، به نیازها و سلایق امروزی کاربران نیز پاسخ داده شود. مبحث بعدی اقلیم و نوع آب و هوا و تاثیری است که بر معماری یک بنا می گذارد، میباشد. اقلیم شهرری تفاوت چندانی با اقلیم شهر تهران ندارد و خوشبختانه چالشی در روند طراحی بوجود نیاورده است. عملکردهای پروژه در سه ساختمان مجزای اقامتی، استخرسرپوشیده و سالن چندمنظوره ورزشی طراحی شده است. ساختمان اقامتی شامل زیرزمینی به مساحت ( 1872متر مربع)، همکف به مساحت(2512مترمربع) و 4طبقه سوئیتها به مساحت(هر طبقه 1275مترمربع) میباشد. در کل طبقات، 80 سوئیت به شرح ذیل میباشد: تیپ سوئیتها بصورت 16 سوئیت 2 خوابه(هر سوئیت 70مترمربع)، 8 سوئیت 2 تخت خوابه مجزا (هر سوئیت 31مترمربع) و 8 سوئیت با تخت خواب 2 نفره(هرسوئیت 31 مترمربع) در هر طبقه میباشد. ساختمان استخر شامل یک سوله یک طبقه به مساحت (889 مترمربع) و ساختمان الحاقی یک طبقه به مساحت (465مترمربع) و ساختمان موتورخانه به مساحت(176مترمربع) میباشد. سالن چندمنظوره ورزشی شامل سوله یک طبقه به مساحت (1234متر مربع) و 2 ساختمان الحاقی به مساحتهای (305و102مترمربع) میباشد.