ظرفیت تولید بالا غیرقابل استفاده و تلفات خط انتقال دو منبع بزرگ برای عدم بازدهی مناسب شبکه های توان سنتی هستند. مطالعات جدید نشان می دهد که میانگین استفاده از ظرفیت تولید زیر 55 درصد است و 7 درصد انرژی تولید شده به خاطر عدم بازدهی انتقال از بین می رود. با توجه به اینکه کاربران خیلی دورتر از نیروگاه ها می باشند مقدار زیادی انرژی در طول انتقال از بین می رود و با در نظر گرفتن این موضوع که مصرف انرژی برق به مقدار 14 درصد تا 20 سال آینده در حال افزایش خواهد بود نیازبه یک سرمایهگذاری عظیم است تا تولید و ظرفیت انتقال افزایش یابد .و برای حل این مشکل نیاز به منابع انرژی تجدیدپذیر و تولید پراکنده می باشد ازاین رو برای مدیریت بار در طرف مصرف کننده دو مورد از تقاضاهای بار مورد مطالعه قرار گرفته است، ابتدا کاربرانی که تقاضای بار تأخیرپذیر (di) دارند که نیازمند برآورده شدن در زمان مورد نیاز است و دوم کاربرانی که تقاضای بار تأخیرپذیر(dt) و تأخیرناپذیر (di) دارند سپس با استفاده از تئوری بهینهسازی لیاپانوف این مسئله مجدداً برای سیستم تعریف شده است. و در این راستا یک طرح مدیریت انرژی دینامیکی توسعه یافته است که می تواند مسئله را به صورت دینامیکی در هر بازه زمانی حل کند که این کار بر اساس حالتهای جاری انجام گرفته و به اطلاعاتی در مورد حالتهای گذشته و آینده نیازندارد و از این لحاظ نسبت به رهیافتهای گذشته کارآمدتر است در نهایت از الگوریتم تکاملی به نام بهینه سازی تجمع ذرات (pso) برای کمینه کردن تابع هزینه استفاده شده است. و شبیهسازی ها در نرم افزار متلب انجام شدهاست .نتایج نشان میدهدکه با استفاده از الگوریتم تکاملی می توان به نتیجه بهتری برای کمینه کردن هزینه کلی برق دست یافت. ر