هدف پژوهش حاضر مقایسه میزان شیوع رفتارهای قلدری و قربانی شدن در دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی بالا و پایین با توجه به شیوه های انضباطی والدین بود. نمونه ای قریب به 750 نفر از دانش آموزان مدارس شهرستان جلفا که دارای پیشرفت تحصیلی بالا و پایین می باشند به طور تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و از نمونه ی مورد نظر بعد از کنارگذاری پرسش نامه های ناقص و عدم احتساب تعدادی از پرسش نامه ها که تحویل داده نشد، پرسش نامه ی 697 نفر به عنوان افرادی که در این پژوهش همکاری کردند مورد تحلیل قرار گرفت. نتیجه اینکه در سرند کردن از طریق نامگذاری معلمان با توجه به شاخص های تعریف شده رفتار قلدری و قربانی و پرسشنامه الویوس، 236 نفر به عنوان نمونه ی نهایی در گروه افراد قلدر و قربانی پژوهش جای گرفتند. در مورد هر یک از دانش آموزان قلدر و قربانی مشخص شده پرسشنامه ی فرزندپروری بامریند اجرا شد. تجزیه تحلیل داده ها در پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیل t مستقل و روش تحلیل واریانس چند متغیره (manova) صورت گرفت. نتایج حاصل از تحلیل آماری داده ها نشان دادند که: 1) بین دو گروه دانش آموزان دارای معدل بالا و پایین از لحاظ رفتارهای قلدری تفاوت وجود دارد. 2) بین دو گروه دانش آموزان دارای معدل بالا و پایین از لحاظ رفتارهای قربانی تفاوت وجود دارد. 3) دانش آموزان دارای پیشرفت تحصیلی بالا و پایین با توجه به شیوه های انضباطی والدین در میزان شیوع رفتارهای قلدری با یکدیگر تفاوت معنی داری دارند. 4) دانش آموزان دارای پیشرفت تحصیلی بالا و پایین با توجه به شیوه های انضباطی والدین در میزان شیوع رفتارهای قربانی با یکدیگر تفاوت معنی داری دارند. نتایج این پژوهش از تأثیر رفتارهای قلدری و قربانی در بروز مشکلات تحصیلی و نقش شیوه های فرزندپروری در بروز رفتارهای قلدری و قربانی و بالتبع تأثیر رفتارهای مذکور بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان حمایت می کند.