پژوهش حاضر با روشی توصیفی تحلیلی به نابهنگام بودنِ نقاشی معاصر ایران از ورود مدرنیته و دوران مشروطیت تاکنون، خاصه دهه ی 80 هجری شمسی می پردازد. که ابتدا برخورد دو سطح ناهمگون سنت و مدرنیته در ایران و نابهنگامی حاصل از آن، در ابعاد سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، هنری به عنوان زیر متن های نقاشی معاصر ایران، و در ادامه جریان های موازیِ نقاشی معاصر ایران و عوامل موثر در شکل گیری نقاشی دهه ی 80 هجری شمسی و نابهنگامی های موجود در آن، مورد بررسی قرار می گیرد.