هدف: توصیف و تحلیل برنامه تمرینی تیم هندبال ثامن الحجج (ع) سبزوار در فصل رقابت 1393-1392 بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود. از بین 11 تیم حاضر در رقابت های لیگ برتر 1393-1392 از تیم هندبال ثامن الحجج (ع) سبزوار به عنوان نمونه در دسترس استفاده شد. پژوهشگر در بیشتر جلسات تمرینی تیم هندبال ثامن الحجج (ع) سبزوار در لیگ برتر هندبال 1393-1392 که از مرداد ماه 1392 شروع و در اردیبهشت 1393 پایان یافت، حضور پیدا کرده و مدت تمرین، نوع تمرین و شدت تمرین را ثبت نمود. به منظور سهولت در کار، از یک فرم وبژه جلسه تمرین روزانه استفاده شد. شدت تمرین براساس مقیاس درک فشار بورگ (6 تا20) ارزیابی شد. یافته ها: نتایج نشان داد در طول فصل رقابت، میانگین مدت گرم کردن 68/26 دقیقه، سرد کردن 55/8 دقیقه، تمرین تکنیکی 83/13 دقیقه، تمرین تاکتیکی 49/15 دقیقه، تمرین قدرتی 08/8 دقیقه، تمرین استقامتی 61/1 دقیقه، تمرین روانی 12/3 دقیقه، تمرین نظری 5/1 دقیقه، تمرین انعطاف پذیری 37/0 دقیقه، تمرینات ترکیبی (تکنیک، تاکتیک) 3/0 دقیقه و سایر تمرینات 93/0 دقیقه بود. تمرینات سرعتی در این فصل انجام نشده بود. همچنین میانگین شدت تمرین براساس مقیاس درک فشار بورگ (6 تا 20) برای کل فصل رقابت 72/13 بود. تمرینات تاکتیکی، بیشتر شامل تاکتیک های حمله و دفاع در قالب سیستم های 0-6 و 1-5، رقابت درون تیمی و حمله و دفاع های نامتقارن بود. تمرینات تکنیکی شامل پاس، شوت، ضدحمله انفرادی، دفاع انفرادی و پنالتی بود که بیش از همه شوت و ضدحمله انفرادی مورد تأکید قرارگرفت. در برنامه تمرین قدرتی، بیشترین تأکید بر حفظ توان ورزشکاران در طول فصل بود. همچنین در برنامه تمرین استقامتی، هدف اصلی حفظ توان هوازی بوده که به صورت تداومی و متغیر انجام شد. بحث و نتیجه گیری: در مجموع، نتایج نشان داد متغیرهای حجم و شدت تمرین از اصول زمانبندی کلاسیک برای ورزش های تیمی پیروی نکرده است. همچنین از تمرینات سرعتی که نقش بسیاری در موفقیت ورزش های تیمی دارد در طول فصل استفاده نشده است. نسبت به سایر تمرینات توجه مطلوبی به تمرینات تکنیکی و تاکتیکی در فصل رقابت شده است. برنامه تمرین قدرتی پژوهش حاضر نشان می دهد که تأکید عمده تمرینات در جهت ارتقای توان بوده است در حالی که به استقامت در توان، استقامت عضلانی و قدرت بیشینه توجهی نشده است. همچنین علیرغم نیاز مبرم بازیکنان هندبال به توان هوازی در طول فصل رقابت، تمرینات استقامتی در بیشتر هفته ها انجام نشده است.

در این پژوهش به منظور دستیابی به یک حل تحلیلی دقیق برای بررسی اثر تنش در راستای ضخامت بر ناپایداری پلاستیک ایجاد شده در ورقهای فلزی از معیار گلویی پخشی سوئیفت استفاده شد. فرضیات حل تحلیلی برای جنس ورق شامل رفتار صلب_پلاستیک، معادله سختشوندگی توانی با ناهمسانگردی نرمال بوده و از ناهمسانگردی صفحه-ای ورق صرفنظر شده است. با نوشتن قانون جریان پلاستیک برای معیار تسلیم هیل درجه دو و غیر درجه دو در حالت عمومی (با ملاحظهی تنش نرمال)، نخست ثوابت معیار تسلیم بر حسب ضریب ناهمسانگردی ورق محاسبه و سپس مقادیر تنش و کرنش بحرانی در آستانه گلویی پخشی استخراج شد.